دانشمندان نجوم به تازگی تصمیم گرفتند که پلوتون را جزو سیارات در نظر نگیرند و بنابراین آن را سیاره کوتوله به حساب می‌آورند.
پلوتون تا پیش از این تصمیم دورترین سیاره منظومه شمسی از خورشید در نظر گرفته می‌شد. پلوتون را نمی‌توان بدون تلسکوپ دید ستاره شناسان پروتون را با استفاده از علم ریاضیات کشف کردند.
در سال ۱۹۹۶ ستاره شناسان اولین تصاویر با جزئیات را از سطح پلوتون منتشر کردند تصاویر به وسیله تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده بود و حدود ۱۲ منطقه تاریک و روشن بزرگ را نشان می‌داد.
پلوتون کوچکتر از سیارات منظومه شمسی ما بسیاری از ماه‌ها و حتی ماه زمین است.
ستاره شناسان به خاطر فاصله زیاد پلوتون تا زمین خیلی کم درباره اندازه و شرایط سطح آن می‌دانند.
قطر پلوتون حدود ۱۴۸۵ مایل یا ۲۳۹۰ کیلومتر تخمین زده می‌شود. این میزان یک پنجم قطر زمین است.
طول روز و سال روی پلوتون : هر روز روی پلوتون ۶.۳۹ روز زمینی طول می‌کشد. یعنی ۲۴۷.۷ سال زمینی طول می‌کشد تا پروتون یک بار دور خورشید بگردد.
دمای پلوتون : سطح پلوتون یکی از سردترین مکان‌های منظومه شمسی ما است. ستاره شناسان عقیده دارند دما در سطح پلوتو ممکن است حدود منفی ۳۷۵ درجه فارنهایت یا منفی ۲۵۵ درجه سانتیگراد باشد.
پلوتون به قدری از زمین دور است که حتی تلسکوپ‌های قوی هم جزئیات کمی را از سطحش آشکار می‌کنند.
