سیاه چاله منطقه‌ای در فضا است که نیروی جاذبه‌اش به قدری قوی است که هیچ چیز نمی‌تواند از آن فرار کند.
سیاه چاله غیر قابل مشاهده است زیرا حتی نور را هم به تله می‌اندازد. اساس توصیف اصولی سیاهچاله بر معادلات نظریه نسبیت عام به وسیله آلبرت انیشتین فیزیکدان متولد آلمان ارائه شد. این نظریه در سال ۱۹۱۶ منتشر شد وی جاذبه نزدیک سیاهچال قوی است زیرا همه مواد سیاهچاله در مرکز یک نقطه متمرکز شده‌اند.
فیزیکدانان این نقطه را یک تکنیکی سینگولاریتی می‌نامند. عقیده بر این است که این نقطه خیلی کوچکتر از هسته یک اتم است.
سطح سیاهچاله به عنوان افق حادثه شناخته می‌شود سطح سیاهچاله یک سطح معمولی نیست که شما بتوانید آن را ببینید یا لمسش کنید. در واقعیتحادثه کشش جاذبه‌ای بی‌نهایت قوی است بنابراین یک شی می‌تواند در آنجا برای تنها یک لحظه وجود داشته باشد و با سرعت نور در داخل آن شیرجه می‌زند و فرو می‌رود.
